Pominięcie albo błędna ocena – w decyzji organu rentowego wydanej na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika ZUS / komisji lekarskiej – któregokolwiek ze wskazanych wyżej elementów niezdolności do pracy stanowi dla ubezpieczonego podstawę do odwołania się do sądu ubezpieczeń społecznych o ustalenie prawa do renty z tytułu Dnia 06.10.2021 otrzymałam orzeczenie lekarza z odmową przyznania świadczenia, a dnia 08.10.2021 złożyłam sprzeciw wobec tego orzeczenia, po czym dnia 11.10.2021 otrzymałam decyzję decyzję odmawiającą mi tego prawa (dotyczyła orzeczenia lekarza z tego pisma z dnia 06.10.2021). Sprzeciw do komisji lekarskiej . Jeśli nie zgadzasz się z orzeczeniem ZUS, przysługuje ci prawo wniesienia sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS do komisji lekarskiej ZUS. Musisz to wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS z dnia 20 marca 2018 r., złożonego po upływie terminu z przyczyn niezależnych od wnioskodawcy, podczas gdy należało je potraktować, jako sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, zwłaszcza wobec braku Nie znam specjalizacji lekarza orzecznika, który orzekł taką a nie inną decyzję, dlatego też wnoszę o poinformowanie mnie o specjalizacji lekarz, ponieważ jest to podstawą do wydania takiej a nie innej decyzji przez ZUS. Nie zgadzam się z decyzją lekarza orzecznika ZUS, który orzekł, iż jestem częściowo niezdolna do pracy Pamiętaj, że możesz wnieść sprzeciw od wydanego orzeczenia lekarza do komisji lekarskiej ZUS w ciągu 14 dni od otrzymania orzeczenia z ZUS. Sprzeciw wobec orzeczenia lekarza orzecznika wnosimy na wniosku „Sprzeciw OL-4” Trzyosobowa Komisja lekarska ZUS przy ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do Opis druku: Formularz należy wypełnić w przypadku, gdy osoba zainteresowana nie zgadza się z wydanym w jej sprawie orzeczeniem przez lekarza orzecznika ZUS. Składając sprzeciw od orzeczenia lekarza orzecznika osoba taka powinna wskazać z jakimi ustaleniami lekarza orzecznika się nie zgadza. Źródło: www.zus.pl. W terminie do 14 dni od wydania orzeczenia przez lekarza prezes ZUS może zgłosić zarzut jego wadliwości i skierować sprawę do rozpatrzenia przez komisję lekarską zakładu. Jak stanowią przepisy art. Ust. 2 a 2 c ustawy o emeryturach i rentach, od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciw do komisji lekarskiej zakładu, w wzór odwołanie od decyzji zus zaznaczonych tonem czerwonym wskazać dosyć szerokie spektrum zastosowania przygotowanego wzoru. Jeśli nie zgadzasz się z jego orzeczeniem – złóż sprzeciw do komisji lekarskiej ZUS. Masz na to 14 dni kalendarzowych od dnia, w którym dostaniesz orzeczenie. ZUS może nie przyznać ci renty. Jeśli tak się stanie, możesz odwołać się od takiej decyzji do sądu okręgowego – sądu pracy i ubezpieczeń społecznych. YlMfP. W ostatnim czasie miałam kilka spraw związanych z ubezpieczeniami oraz odwołaniami od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Dużo osób zapomina jednak o możliwości złożenia sprzeciwu do Komisji Lekarskiej Zakładu oraz o tym, że jeżeli tego nie zrobią stracą szansę na późniejsze odwołanie się do sądu. Zgodnie bowiem z przepisami Kodeksu postępowania cywilnego sąd odrzuca odwołanie w sytuacji, gdy nie wniesiono sprzeciwu od orzeczenia lekarza do komisji lekarskiej, a odwołanie jest oparte wyłącznie na zarzutach dotyczących tego orzeczenia. Tak więc wniesienie sprzeciwu w terminie ma ogromne znaczenie dla dalszego postępowania wywołanego złożonym odwołaniem. Stanowi warunek formalny właściwego rozpoznania sprawy przez Sąd i zbadania, czy stanowisko ZUS wyrażone w zaskarżonej decyzji było prawidłowe. Warunkiem koniecznym uzyskania świadczeń od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych ze względu na np.: długotrwały uszczerbek na zdrowiu spowodowanym wypadkiem przy pracy, uzyskanie świadczenia rehabilitacyjnego lub stwierdzenie niezdolności do pracy jest uzyskanie orzeczenia wydanego przez lekarza orzecznika. Podstawą orzeczenia jest załączona do wniosku dokumentacja oraz przeprowadzenie bezpośredniego badania stanu zdrowia osoby, w stosunku do której ma być wydane orzeczenie. Badanie stanu zdrowia bada lekarz orzecznik ZUS, czyli osoba która jest specjalistą w określonej dziedzinie medycyny (np. chorób wewnętrznych, chirurgii, neurologii, psychiatrii, medycyny pracy, medycyny społecznej) i odbyła przeszkolenie w zakresie ustalonym przez Prezesa Zakładu. Wydając orzeczenie lekarz orzecznik ZUS bierze pod uwagę charakter i stopień naruszenia sprawności organizmu oraz rokowania odzyskania zdolności do pracy. WAŻNE: lekarz orzecznik ZUS związany jest m. in. decyzją organu Państwowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie stwierdzenia choroby zawodowej i ustaleniami starosty o braku możliwości przekwalifikowania zawodowego. Posiadanie takiej dokumentacji może okazać się decydujące o uznaniu za osobę niezdolną do pracy, dlatego jeśli posiadamy takie dokumenty należy je obowiązkowo złączyć do wniosku. Jeżeli zostanie nam przyznany procentowy uszczerbek na zdrowiu w następstwie wypadku przy pracy lub zostaniemy uznani za niezdolnych do pracy ZUS na podstawie orzeczenia wyda decyzję o przyznaniu świadczenia. Jeżeli jednak nie zgadzamy się treścią orzeczenia wydanego przez lekarza ZUS lub uważamy go za niesprawiedliwy mamy prawo do złożenia sprzeciwu od orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, który wnosi się do komisji lekarskiej Zakładu za pośrednictwem właściwego oddziału ZUS. Termin wynosi 14 dni i liczy się od dnia doręczenia orzeczenia. Wniesienie sprzeciwu po terminie powoduje, że komisja w ogóle go nie rozpatruje. Ma to również znaczenie przy ewentualnym zaskarżaniu decyzji do sądu. Z kolei, gdy sprzeciw wniesiemy po terminie komisja lekarska co do zasady go nie rozpatrzy chyba, że zajdą uzasadnione okoliczności przemawiające za przywróceniem terminu, wtedy należy w treści sprzeciwu wskazać jakie okoliczności utrudniły wniesienie sprzeciwu w terminie oraz złożyć osobny wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia sprzeciwu. W wyznaczonym terminie należy bezwzględnie stawić się przed komisją. Pamiętajmy, że istotnym argumentem, który może przekonać komisję do zmiany orzeczenia wydanego przez orzecznika ZUS-u, jest dodatkowa dokumentacja medyczna – ponad tę, którą przedkładaliśmy orzecznikowi. Komisja lekarska składa się z trzech osób. Decyzje podejmują w głosowaniu – większością głosów. Dokonują ponownej oceny niezdolności do pracy i jej stopnia. Przy czym członek komisji lekarskiej nie może być równocześnie lekarzem orzecznikiem. Orzeczenie komisji jest ostateczne. To znaczy, że zamyka etap postępowania przed organem rentowym i stanowi dla niego podstawę do wydania decyzji. Po wydaniu decyzji można jednak odwołać się do sądu powszechnego. Odwołanie wnosi się do sądu za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na piśmie lub ustnie do protokołu w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych odpisu decyzji wydanej na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej (gdy złożono sprzeciw). Po wniesieniu odwołania, Zakład Ubezpieczeń Społecznych przesyła je wraz z aktami sprawy do sądu. Bardzo często decyzje wydawane przez ZUS są niekorzystne dla poszkodowanych w wypadkach, a świadczenia są zaniżone. Warto więc odwoływać się, bowiem nawet jeśli odwołanie nic nie zmieni, zyskujemy pewność, że zrobiliśmy wszystko, by walczyć o swoje racje. W przypadku wątpliwości lub problemów z napisaniem skargi, odwołaniem do ZUS lub sądu, służę pomocą. REASUMUJĄC: I etap: skargę wnosimy do komisji lekarskiej Zakładu za pośrednictwem właściwego oddziału ZUS w terminie 14 dni, licząc od dnia doręczenia orzeczenia. II etap: stawiamy się przed Komisją Lekarską ZUS w wyznaczonym terminie III etap: Odwołanie od decyzji wydanej na podstawie orzeczenia lekarza orzecznika lub komisji lekarskiej wnosimy się do sądu za pośrednictwem Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na piśmie lub ustnie do protokołu w terminie jednego miesiąca od dnia doręczenia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych. witam."Ograniczenia w podejmowaniu pracy Mimo że przepisy Ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, a także Ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych nie ograniczają możliwości zatrudniania osób niepełnosprawnych, to istnieją pewne ograniczenia, np.: informacja o podjęciu zatrudnienia przez osobę niezdolną do jej wykonywania może mieć wpływ na decyzję lekarza orzecznika ZUS lub innego organu orzekającego, w sytuacji gdy osoba ta ubiega się o przedłużenie okresu niezdolności do pracy lub orzeczenie sprawa tego typu powinna być rozpatrywana indywidualnie i niekoniecznie może przybrać niekorzystny obrót dla zainteresowanego. Z pewnością np. podjęcie pracy w zawodzie przez kierowcę, który został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy ze względu na wzrok, nie zyska aprobaty organów orzekających. Warto wiedzieć, że osoby pobierające emeryturę lub rentę mają ograniczenia w uzyskaniu dochodów z działalności zarobkowej, a w niektórych przypadkach uzyskiwanie takich dochodów może spowodować zawieszenie świadczeń emerytalnych lub rentowych. Ponadto zarówno osoby niepełnosprawne, jak i ich pracodawcy powinni respektować zalecenia lekarza w sprawie zakazu lub ograniczenia wykonywania pracy. Postępowanie wbrew tym zaleceniom może spowodować pogorszenie stanu zdrowia, a wyjątkowo również negatywne skutki dla pracodawcy." czym orzeka lekarz orzecznik ZUSLekarz orzecznik wydaje orzeczenie o niezdolności do ocenie stopnia i trwałości niezdolności do pracy oraz rokowania co do odzyskania zdolności do pracy lekarz orzecznik bierze pod uwagę:- stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia sprawności w wyniku leczenia i rehabilitacji,- możliwość wykonywania dotychczasowej lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę m. in. dotychczas wykonywaną pracę, wykształcenie, orzecznik kwalifikuje osobę jako:>> całkowicie niezdolną do pracy oraz samodzielnej egzystencji>> całkowicie niezdolną do pracyZa całkowicie niezdolną do pracy uznawana jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy.>> częściowo niezdolną do pracyOsoba częściowo niezdolna do pracy to osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy, zgodnej z poziomem posiadanych do samodzielnej egzystencji orzekana jest jeżeli stopień naruszenia sprawności organizmu powoduje konieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniu podstawowych potrzeb do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzy medycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tego warunki należy spełnić, aby otrzymać rentęSamo orzeczenie niezdolności do pracy nie jest równoznaczne z prawem do renty. Prawo do renty ma osoba, która spełni jednocześnie następujące warunki:1) jest niezdolna do pracy,2) ma wymagany okres zatrudnienia (tzw. okresy składkowe i nieskładkowe),3) niezdolność do pracy powstała w czasie zatrudnienia lub w okresie równorzędnym z okresem zatrudnienia albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów. Okresy te jak również okresy z p. 2 są dokładnie określone w ustawie o emeryturach i rentach z FUS. Jest ich jednak zbyt dużo, a ich opis na tyle obszerny i skomplikowany, że nie możemy go tu w całości zamieścić (takimi okresami będzie np. okres zatrudnienia w oparciu o umowę o pracę, lub okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych).Osobie, która spełnia WSZYSTKIE wymienione powyżej warunki przysługuje:- renta okresowa – jeżeli niezdolność do pracy jest okresowa. Renta ta przysługuje przez okres wskazany w decyzji organu rentowego;- renta stała – jeżeli niezdolność do pracy jest trwała;- renta szkoleniowa – jeżeli wobec tej osoby orzeczono celowość przekwalifikowania zawodowego, ponieważ nie może ona pracować w dotychczasowym zawodzie. Renta szkoleniowa przysługuje przez 6 miesięcy, z możliwością przedłużenia, ale nie dłużej niż o 30 miesięcy (o ile jest to niezbędne do przekwalifikowania się).O czym należy pamiętaćOrgan rentowy pisemnie zawiadamia osobę uprawnioną o terminie wstrzymania wypłaty oraz o warunkach przywrócenia prawa do renty z tytułu okresowej niezdolności do pracy, nie później niż na 3 miesiące przed ustaniem prawa do renty. Osoba zainteresowana dalszym pobieraniem renty powinna złożyć wniosek o przywrócenie do niej prawa wraz z zaświadczeniem o stanie zdrowia wydanym przez lekarza opiekującego się tą do pracy jest orzekana przez lekarza orzecznika ZUS do celów rentowych. Nie oznacza to jednak, że nie możemy podjąć nie ma wpływu na ewentualne wykonywanie pracy przez ubezpieczonego, co do którego orzeczono o niezdolności do pracy. Może jedynie zawiesić rentę w całości lub w części. Nie oznacza to jednak, że podjęcie pracy nie może mieć wpływu na sytuację rencisty. Wykonywanie ciężkiej pracy fizycznej przez pana Kowalskiego, który ma orzeczoną okresową niezdolność do pracy, może mieć wpływ na treść orzeczenia wydanego przez lekarza orzecznika ZUS, podczas kolejnych badań." uzyskanie orzeczenia o niezdolności do pracy oznacza "zakaz wykonywania pracy"? Nie, nie istnieje zakaz pracy dla osób, które uzyskały orzeczenie o niezdolności do pracy (lub o niezdolności do pracy oraz samodzielnej egzystencji). Osoby takie mogą pracować zarówno w systemie pracy chronionej jak i na otwartym rynku pracy. Jedyne ograniczenie, dotyczące osób które pobierają świadczenie rentowe i jednocześnie podejmują pracę zarobkową (lub osiągają inne przychody określoen ustawą), polega na zmniejszeniu lub zawieszeniu świadczenia. Zasady ogólne zmniejszania lub zawieszania rent Jeśli osoba pobierająca świadczenie rentowe z ZUS podejmuje działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego (zatrudnienie, służba, inna praca zarobkowa, pozarolnicza działalność gospodarcza), powinna pamiętać, iż świadczenie może być zmniejszone lub ulec zawieszeniu. Nie ulegają zmniejszeniu ani zawieszeniu świadczenia pobierane przez kobiety, które ukończyły 60 lat oraz mężczyzn, którzy ukończyli 65 lat. Przychody, które powodują zmniejszenie lub zawieszenie świadczenia rentowego są rozumiane bardzo szeroko, wlicza się do nich nie tylko pensje z tytułu pracy zarobkowej czy dochód z działalności gospodarczej, ale również kwoty pobranych zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wypłacanego na podstawie przepisów kodeksu pracy, kwoty świadczenia rehabilitacyjnego i wyrównawczego, zasiłku wyrównawczego i dodatku wyrównawczego. Do puli przychodów zmniejszających lub zawieszających rentę nie wlicza się tych, które nie stanowią podstawy do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne oraz umów o dzieło (o ile nie były wykonywane na rzecz pracodawcy rencisty), honorariów z działalności twórczej i artystycznej, darowizn i zapomóg, praw autorskich i patentowych, wynajmu lub dzierżawy nieruchomości albo lokali (chyba, że wynajem lub dzierżawa sa przedmiotem działalności gospodarczej). Osoba pobierająca rentę lub jej przedstawiciel ustawowy są zobowiązani niezwłocznie powiadomić organ wypłacający rentę o osiąganiu przychodu w kwocie powodującej zmniejszenie lub zawieszenie prawa do renty. Kwoty stanowiące równowartość 70 i 130 procent przeciętnego wynagrodzenia, są w każdym kwartale ogłaszane przez Prezesa ZUS w Monitorze Polskim. Zmniejszenie lub zawieszenie renty z tytułu niezdolności do pracy Po osiągnięciu przychodu w kwocie przekraczającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, świadczenie ulega zmniejszeniu o kwotę przekroczenia nie większą jednak niż: 24% kwoty bazowej (obowiązującej przy ostatniej waloryzacji) dla emerytury lub renty z tytułu całkowitej niezdolności do pracy; 18% kwoty bazowej dla renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Po osiągnięciu przychodu w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego wynagrodzenia, prawo do renty z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy ulega zawieszeniu." Życie osób niepełnosprawnych często “urozmaicone” jest uczestnictwem na różnych komisjach lekarskich. Decyzje, które na takich komisjach podejmują lekarze orzecznicy, w dużym stopniu wpływają na nasze życie, ponieważ zależy od nich dostęp do wielu uprawnień ułatwiających życie osobom niepełnosprawnym, a także wypłacanie świadczeń pieniężnych (np. rent). Co jednak zrobić, gdy decyzja podjęta przez lekarzy orzeczników jest dla nas niekorzystna i czujemy, że jest to niesprawiedliwe? To proste – odwołać się! Ale jak? Oto kilka naszych rad: Przede wszystkim – zrób to! Ok, nigdy nie ma 100% pewności, że wygrasz sprawę, ale jeśli w ogóle nie podejmiesz walki, to jak ma się udać? Informacje zawarte w pouczeniu są ważne Każdą decyzję dostajesz listownie na piśmie. Poniżej treści decyzji znajduje się pouczenie – być może jest dość długie i ciężko się je czyta, ale to w nim dokładnie dowiesz się do jakiej jednostki (instytucji) możesz się odwołać i jaki masz czas na odwołanie (np. czy jest to 7, 14 czy 30 dni). Czas ten liczy się od doręczenia listu z decyzją, chyba że w pouczeniu wyraźnie napisano, że jest inaczej. Nie idź na skróty! Nie leć od razu ze skargą do sądu. Jeśli w pouczeniu jest napisane, że np. od decyzji lekarza orzecznika ZUS należy najpierw odwołać się do ZUS, to tam skieruj swoje pierwsze zażalenie. Trzeba przejść całą “ścieżkę odwoławczą” – jeśli zbyt szybko wystosujesz wniosek do sądu, to zarzuci Ci, że nie zostały wyczerpane wszystkie wcześniejsze możliwości i odrzuci Twój wniosek. Dokładnie opisz swój stan zdrowia Opisz przebieg swojej choroby – z czym masz problem w codziennym funkcjonowaniu, jak wyglądało Twoje leczenie, czy są jakiekolwiek szanse na powrót do sprawności? Porównaj swoje funkcjonowanie z życiem sprawnej osoby – czego w porównaniu z nią nie jesteś w stanie zrobić? W czym potrzebujesz pomocy? Pamiętaj, chodzi o najważniejsze czynności – przygotowywanie posiłków, toaleta i higiena, robienie zakupów, sprzątanie, możliwość samodzielnego poruszania się na zewnątrz – nie żal się, że nie możesz na przykład spontanicznie skoczyć do knajpki na coś mocniejszego. Wypisz w jaki sprzęt musisz się zaopatrzyć, żeby “dało się jakoś żyć”. Czy zażywasz na stałe jakieś leki? To może nie być szczególnie przyjemne doświadczenie, ale pomoże zrozumieć instytucjom, że faktycznie masz konkretne ograniczenia. Możesz dołączyć też dokumentację medyczną (wypisy ze szpitala, opisy badań), ale nie ma potrzeby dołączania kolejny raz tych samych dokumentów – dotychczasowe “papiery” instytucja powinna mieć w swoim archiwum. Dokładnie opisz o jaką sprawę chodzi! Już w tytule napisz numer decyzji, z którą się nie zgadzasz, lub numer akt swojej sprawy (jest on zawsze podany w piśmie z decyzją). Jeśli pismo z decyzją nie ma osobnego numeru, możesz wspomnieć datę, w której została ona podjęta. Przykładowe nagłówki mogą brzmieć: “Sprzeciw do orzeczenia lekarza orzecznika z dnia …, nr akt ….” “Odwołanie od decyzji odmownej z dnia …, nr akt …” Nie zapomnij, żeby Twój wniosek miał charakter formalny – umieść w nim u góry swoje dane adresowe i numer PESEL, miejsce i datę sporządzenia, adres instytucji, do której go kierujesz, a na końcu swoje imię i nazwisko oraz własnoręczny podpis. Koniecznie zrób dwa egzemplarze wniosku! Jeden będzie dla Ciebie, drugi zostawisz w danej instytucji. Wyślij go listem poleconym za potwierdzeniem odbioru lub zanieś bezpośrednio do danej instytucji na tak zwany “dziennik podawczy” i poproś o odpowiednią pieczątkę urzędu na swojej kopii pisma. Przykładowe “ścieżki odwoławcze” od decyzji lekarza orzecznika ZUS: najpierw sprzeciw do decyzji lekarza składa się komisji lekarskiej ZUS, a w przypadku podtrzymania przez tę komisję negatywnej decyzji – do Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych. Możliwe, że swoje pismo do sądu trzeba będzie złożyć za pośrednictwem ZUS, czyli mówiąc inaczej – w ich siedzibie. Miejski/ Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności: sprzeciw do orzeczenia składa się do Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności, jednakże za pośrednictwem Zespołu Miejskiego/Powiatowego. Być może na tym etapie Miejski/Powiatowy Zespół zgodzi się z nami (tzw. samokontrola) i uzna nasze odwołanie. Jeśli nie, Powiatowy Zespół sam (!) przekaże sprawę do Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności. A jeśli i ten urząd podtrzyma niekorzystne dla nas orzeczenie, zwracamy się do Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych (za pośrednictwem Wojewódzkiego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności). Zatem zasady odwołania od decyzji lekarzy orzeczników ZUS i Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności są bardzo podobne. Przypominamy – informacje dotyczące urzędu, do którego należy skierować skargę na decyzję lekarza orzecznika, zawsze znajdują się w pouczeniu! Na każdym etapie Twojej sprawy te instytucje będą informować Cię na piśmie o swoich decyzjach, a każde takie pismo zawiera pouczenie. Pamiętaj też, że w trakcie rozpatrywania Twojej skargi dany urząd może Cię prosić o stawienie się na dodatkowe komisje lekarskie, celem sprawdzenia, czy Twoje pretensje są słuszne. Wniosek do sądu – i co dalej? W momencie złożenia skargi do Sądu Okręgowego Twoje pismo ponownie jest sprawdzane przez opisane urzędy (ZUS, Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności). Jeśli na tym etapie te urzędy stwierdzą, że jednak masz rację, mogą uchylić swoje wcześniejsze decyzje. Co to oznacza? Że osiągniesz swój cel bez konieczności stawiania się na rozprawę sądową. W tej sytuacji możesz złożyć pismo, w którym napiszesz, że już nie podtrzymujesz swojego odwołania do sądu – no chyba że bardzo zależy Ci na dostarczeniu sobie emocji i wniesiesz o podtrzymanie skargi. Natomiast jeśli urzędy nadal będą obstawały przy niekorzystnej dla Ciebie decyzji lekarza orzecznika, będzie się to wiązało z wyznaczeniem terminu rozprawy i koniecznością stawienia się przed sądem. Może się okazać, że przyda Ci się adwokat lub radca prawny – jednak decyzja o jego wynajęciu należy wyłącznie od Ciebie. A co, jeśli w pouczeniu znajdują się błędne informacje? Może zdarzyć się, że w pouczeniu zamieszczono błędne informacje dotyczące czasu na złożenie odwołania lub organu, do którego należy wysłać swoją skargę. Co wtedy? Przede wszystkim pamiętaj, że taka sytuacja nie może odebrać Ci prawa do walki o swoją sprawę! W końcu to nie była Twoja wina. Jeśli w odpowiedzi na Twoje odwołanie napisano, że złożono je po terminie, nie panikuj. Sprawdź jeszcze raz treść pouczenia, jaki czas tam wskazano. Jeśli Twoje pismo zostało złożone w terminie podanym w pouczeniu, złóż w urzędzie wniosek o przywrócenie terminu do złożenia sprzeciwu. Jako dowód w tej sprawie załącz pismo z pouczeniem, w którym wskazano błędny termin odwołania. W każdym razie – powodzenia! Konsultacja prawna: Piotr Ćwiertnia – kancelaria adwokacka Autor : Anna Glajcar Inne artykuły dotyczące poradnictwa: Inne artykuły :